این مقاله نوعی سیستم استتارِ اکتیو موسوم به استتار نوری را توصیف می کند. استتار نوری از فناوری پرتوافکنی Retro-reflective (بازتابشی) استفاده می کند، یک سیستم تقویت شده مبتنی بر پرتوافکنی که شامل یک پروژکتور با یک عنبیه کوچک و یک صفحه بازتاباننده (بازتابشی) است.
جسمی که قرار است شفاف (پشت نما) شود، نقاشی شده و یا با یک ماده بازتاباننده پوشش داده می شود. سپس یک پروژکتور عکس پشت زمینه را روی آن تصویر می کند و بدین ترتیب جسم پوششی را بطور مجازی پشت نما می کند.
برای تکمیل فضای بصری روش های متنوعی ارائه شده است. در زمینۀ Mixed Reality (واقعیت ترکیبی)، یکی از محبوب ترین موضوعات این است که یک جسم مجازی در دنیای واقعی نمایش داده شود[1].
با این حال، تصویرسازی مجازی اشیا، مثل ‘مرد نامرئی’ HG.Wells، را می توان یک رویا تصور کرد. در این مقاله، ما در مورد تکنیک استتاری صحبت خواهیم کرد که موسوم است به استتار نوری.